Kuşlar Bilir! Şiiri - Alper Gencer

kuşlar bilir
bir berkin daha konamayacak sabaha
onun kafesini kırdılar
sürü döndü
soğukta kalanlar akşam oldular

ah kuşlar bilir
gök görgüsü
yerin yedi kat dibinde!
ekmekle vurulmuş çocuk
ölüyorum der gibi uzandı
öldü akabinde

ah kuşlar bilir kardeşim
göğün altında çocuk...
çocuk öldü mü
dünya kerbelalaşır
göze ağlamak düşer
merhamet yuvarlanır gönüllerden aşağıya

kuşlar bilir kardeşim
ah kuşlar bilir berkin’i
yavru damlalar doğurur ağlarken yağmur
tenha sağanaklaşır
babanın omuzları çöker
bir ana evladından vurulur

kuşlar bilir
ah kuşlar bilir
ayıpları da örter gök
iskele düşer toprağa
muhteva aşkın!
tutuştun ey gönül
bekle ki mahşer olsun