Kuşlar. Şiiri - Kemal Müftüoğlu

Bu bahar sabahı ilk kez
Kuşları farkettim penceremden.
Aylar varki seninle göremediğim kuşlar.
İlk kez seyrettim erik ağaçlarının çiçeklerini,
Pembe beyaz, dal uçlarında açan
Ölümsüz renklerini.
Bir Nisan yağmurunda ağlaşıyordu kuşlar.
Minicik gözlerinde ayrılığın sorgusu
Dinmeyen efkarımı paylaşan o bakışlar.
O kuşlar yapayalnız günlerime arkadaş,
O kuşlar en hüzünlü anılarıma sırdaş.
Bu bahar sabahında ağlaşıyordu kuşlar.
Ruhumda çok geç gelen baharın serinliği
Gözümde son geceden kalan iki damla yaş,
Ve aklımda son bakışın ürküten derinliği.
Artık sevgi dilenen yalvarışım boşuna;
Sabahı olmayacak sensiz gecelerimin,
Getirir diye kuşlar senden bana bir haber
Bekleyişi nafile, boş kalan ellerimin.