Bu sabah bir duysaydın, o kuşların sesini,
Rüzgar bile susmuştu, tutmuştu nefesini.
Kalbimde bir ferahlık, hüzünlerim yok oldu,
Yudumladım yeniden, hayatın neşesini.
Kuşlar yuva yapmışlar, fakir zayıf dallara,
Sanki meydan okur gibi, geçen uzun yıllara.
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
