Kuşlar Şiiri - Musa Düzen

Siyah bir kilim
Akasyanın gölgesi
Geceyle gündüzün olmadığı bir vakit

Çamurda kuytuda dipte köşede
Uğraşır dururlar
Ev diye
Yuva diye
Kuşlar
Balkonlara serilmiş hayatların seyircisi

Yakasında zamanın kiri
Kozasında yaralı aşklar
Yüreğinde terk edilmiş bir ev
Yeryüzü tarifine lanet
Günahkar şehirde

Sokağın arzuhalcisi
Güfteli iç sızısıyla
Karıncalar
Cennete çağıran

Dolaşıp durdurlar peşimde
Gök bulanıkken
Güvercinler
Günaydın diyen öğretmen sesiyle
Acele etme bu kadar
Belki de beklenmiyorsun diye haykırırlar