Kuşlar Şiiri - Nihal Mirdoğan

Onlar ki ikbâli vuslatta bulan
Ufuk ötesinin kanat sesleri
Onlar ki derin köpükte yol alan
Mavi dalgaların beyaz süsleri

Her hamlesinde ye's etmeden uçar
Sevdâ göleğinden deryalar içer
Rüzgârları öper ,kuytuya kaçar
Özgürlüğe kanat çırpar hisleri

Hissediyor mudur kara yelleri ?
Âniden sürükler tüm emelleri
Âh bir de buz gibi soğuk illeri
Pusları giyinir,kaplar sisleri

Esef etmez soğuk üşütür diye
Karı,kışı bilir Hakk'tan hediye
Esef etmez yazın, ne nem, ne çiye
Ezelî mağrurdur bu telâşları

Size sesleniyor bu aciz şair
Vurdu durdu,kim(i)se, küsûr ve sair
Yazamadı bile sevdaya dair
İllâ vatan dedi, döktü yaşları

Ne kadar yoksun bir bilebilseniz
Şi'rlerin içinde onu bulsanız
Ağyârları ufka salabilseniz
Beyninden atın şu batan başları

Lâkin kimselerde derd yok,hicâp yok
Bugün sis arkası gözükmüyor gök
Küçük adamlarda boy,pos yok, çap yok
Yağacak başına göğün taşları

Kurtarın onu bu zorlu ahvâlden
Bir yer açın ona güzel tuvâlden
Dua serpin tutam tutam şevvâlden
Göklere çağırın,tüm nakkaşları
...Gülnihâl çatmasın hilâl kaşları