Kuşlar havalanırdı kirpiklerimden
Kirpiklerim kuşların konduğu yürek dallarım
Sonra büyükler kuşlarımı vurdular büyüdüğümde
Kuşlarım birer birer avuçlarıma düştüler
Çocuklar hiç vurmamıştı kuşlarımı
Ve öyle büyükler var ki
Gökyüzündeki kuşa elini uzatacak kadar alçak!
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta