Kuşlar Şiiri - Saffet Çakır

Pervasızca tırmandım yokuşlara
avuçlarımla su içirdim o kuşlara
kırdım kafeslerini birer birer
saldım hepsini mavi boşluklara.

Kuşların bir şarkısı vardır seherde
insanlar çözemez, insanlık nerde?
kuşların üstünde durduğu derde
Semadan katıldı beyaz meleklerde.

Birisi ağlarken, birisi zikirde
bilmemki insan hangi fikirde?
insan kuşlardan daha fakirde
çıkarmı bilmem üstündeki kirde!

Ağla yüreğim ağla, ama kuşlarla
bahara dönecek zehebi kışlarla
kuşlar küserse gider gelmezler
bil ki kuşlar asla kötülük bilmezler.

Su ver kuşlara durma, seher zamanı
yücelerde buğu buğu yayla dumanı
önümüzde dağlar, aşılmaz yokuşlar
konacak yeriniz yoksa gelin ne olur!
ruhumun üstüne konun be kuşlar!