Kuşlar; özgürlüğü aradılar hep, özgürlüğe uçtular.
Kanatlarını gerdiler gökyüzüne.
Umut estirdiler güneşe karşı.
Yeni günden umut dilediler.
Kuşlar; özgürlüğe uçtular hep.
Kendilerince söylediler en içten yşarkılarını;
Kaderde senden ayrı düşmek de varmış
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Devamını Oku
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
bir haberci olarak gördüm hep kuşları...baharı,ölümü ve sesi...ne güzel anlatmışsınız kuşlarla olan ilişkilerinizi sayın Softa! Sevgilerle...
BİR MAVİ KUŞ UÇAR İÇİMDE
HAVALANIR GENÇLİĞİM!..
SEN Mİ VARSIN ACEP GİTTİĞİ YERDE.
HADİ!
BIRAK İŞİNİ, GÜCÜNÜ!
YARIN OLMAZ,HEMEN ŞİMDİ!
BAKARSIN VAZGEÇER DÖNERİM GERİYE..
Her zaman göklerde özgürce süzülüslerine özendigimiz o kuslar, acaba yüreklerinde de gercekten özgür mü? Siiriniz okuyani düsüncelere daldiriyor Sadik bey...Yüreginize saglik, cok güzel bir siir, sevgilerimle: Samanyolu
Küşlar ve hürriyet ne kadar birbirlerine bağıntılı..Hep uçanları hür görüyoruz...Bizim yapamadığımız şeyler bunlar..özentimiz ona ..Ama onlar da kendi içlerin de hür değil...Tebrikler
Tel kafeslerin arkasında da baksalar. O kuşlar gene de umut yüklü, boşalmaya hazır bulutlar gibi. O telörgüler pas tutar da paslanmaz onların umutları.
ürkek kuşlar
ormanların kuytu ağzında
bir gelip, bir geçecekler
hayatımızdan...
ve biz ki her zaman hazırız
ince bir kanat çırpışa.............
Saygılarımla,
Ebru Delice
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta