Kuşlar; özgürlüğü aradılar hep, özgürlüğe uçtular.
Kanatlarını gerdiler gökyüzüne.
Umut estirdiler güneşe karşı.
Yeni günden umut dilediler.
Kuşlar; özgürlüğe uçtular hep.
Kendilerince söylediler en içten yşarkılarını;
Umut ektiler gökyüzüne.
...Ve kuşlar dile geldiler.
Sevdalıydı yürekleri, sıcacık.
Umutları yeşeriyordu, her gün yeniden.
Farkediyorlardı, hissettikleri bir şey vardı;
Her batan güneşle çekip giden.
... Ve kuşlar umduğunu bulamadılar.
Tel kafesler arkasından bakıyorlardı.
Neydi gelen? ... Neydi giden? ...
Kısa nefesliydi artık kanat sesleri.
... Ve kuşlar vardı aramızdan çekip giden.
Mümkün değildi artık, dönüşleri...
Manisa-19.01.1989
Sadık SoftaKayıt Tarihi : 10.2.2004 23:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
BİR MAVİ KUŞ UÇAR İÇİMDE
HAVALANIR GENÇLİĞİM!..
SEN Mİ VARSIN ACEP GİTTİĞİ YERDE.
HADİ!
BIRAK İŞİNİ, GÜCÜNÜ!
YARIN OLMAZ,HEMEN ŞİMDİ!
BAKARSIN VAZGEÇER DÖNERİM GERİYE..
Küşlar ve hürriyet ne kadar birbirlerine bağıntılı..Hep uçanları hür görüyoruz...Bizim yapamadığımız şeyler bunlar..özentimiz ona ..Ama onlar da kendi içlerin de hür değil...Tebrikler
ormanların kuytu ağzında
bir gelip, bir geçecekler
hayatımızdan...
ve biz ki her zaman hazırız
ince bir kanat çırpışa.............
Saygılarımla,
Ebru Delice
TÜM YORUMLAR (5)