Ne var geceden korkacak? bir dilek tut ve uyu.
Gayrı yeryüzünde öksüz gibiyim,
Beni gökyüzüne uçurun kuşlar.
Büyümedim ben hiç dünkü sabiyim,
Bana anne sütü içirin kuşlar.
Giydiğim urbalar bedenim sıkar,
Yüzümü su değil gözyaşı yıkar,
Kaf dağını geçip fizana çıkar,
Alın şu ruhumu kaçırın kuşlar.
Sıkıldım dost diye sahte yüzlerden,
Duygusuz sevgisiz sahte özlerden,
Kuru bakla gibi kuru sözlerden,
Beni aşk ehline göçürün kuşlar.
Ozanoğlu olsun yoluma yoldaş,
Birde sazım olsun yanıma sırdaş,
İki yanık taştır sonunda gardaş,
Ölünce başıma geçirin kuşlar.
Ozanoğlu 19.02.2010
Ömer TemelKayıt Tarihi : 19.2.2010 11:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Temel](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/19/kuslar-204.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!