Bittik işte rüya kız, en sonumuza kadar,
Elde ne bir teselli, ne de bir avuntu var.
Birkaç parça kırıntı, senden kalan yadigar...
Savurdum avucumla, bir cami avlusuna,
Sildi süpürdü hemen, birden üşüşen kuşlar.
Sırtımda eski ceket, gözümde öfkeli yaşlar,
Sildi süpürdü beni, seni bölüşen kuşlar….
Şimdi bende değilsin, kuşlara oldun mihman,
Güvercin kursağına, olursun belki derman.
Gökyüzüydü hayalin,onu da bendim bozan,
Yüzlerce kanat ile, şimdi hayale uzan.
Ateşinle yaktığın, gönle olmasın tasan,
Ardında kalan yürek, Cehennem dolu kazan...
Kuşlar çoktan göçtüler, bizi bitirdi hazan.
Kayıt Tarihi : 9.4.2010 16:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Lokman Daştan](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/09/kuslar-159.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!