Kuşlamasına Şiiri - Arif Naif

adım: boynunda belgelenen iki yarımada.
üzeri geceyle tazelenen güz balkonu.
gerdanından arta kalan koku yaşatacak,
aklını yitiren sevdaların soyunu.
ama seni sevmek demek; sevgilim.
kuşlamasına yere düşmek demektir.

sokakların ışıklarını söndürür bu,
kederli turuncular beyaza çalar.
ah işte! bir âmâ, yeniden görüyor.
tanrım bir kez daha göster ona,
ama onu görmek demek; sevgilim.
kuşlamasına yere düşmek demektir.

küçükken daha az yalan dinlerdim,
ben on iki yaşımda büyükmüşüm sahi.
duygular bir montun cebinde durarak,
insan aslında küçülerek ölecektir.
ama onu dinlemek demek; sevgilim.
kuşlamasına yere düşmek demektir.

kuşlamasına düşmek demek,
kuşlamasına ölmek demektir.
kuşlamasına ölmek demek,
kuşlamasına uçmak demektir.
-içinden geldiği gibi-