Küskünüm Sana İstanbul

İstemeden gözlerim yine sana daldı
İstanbul....
Hayra yormadığım rüyaydın
Oda çok gerilerde kaldı
Yedi tepeydin içine sığdıramadın beni
Un ufak ettin hayallerimi
Doya doya yaşayamadım sende seni

Müebbet yedim yedi kule zindanlarında
Boğaz köprüsünde sallandı hep aşk
Ortaköyde gün batımını görmeden
Duygularımı prangaladın
Küskünüm sana İstanbul beni sende saklayamadın.

Yolum yine sana çıkıyor
Yine gururumu ezip geçiyorum
Aldıklarını istemeye geliyorum son şansla
Son şansla çalıyorum kapını
Bana geri ver arkamda bıraktıklarımı

Küskünüm sana İstanbul
Beykoz sarıyer trabya
Aceleye geldi
Bulamadım aşkımı oralarda
Bakırköy kapalı çarşı eminönü
Benden intikam almışsın gözlerim bakar kördü

Sokak çocukları gibi
Köprü altlarında geziniyorum
Uzaktan bir roman kızı gülümsüyor
Eyvallah diyorum.
Geldiğim gün senden gideceğimi biliyorum
Öyle çok maneviyat aldın ki benden
Hesabını yapamıyorum
Bir canım birde aklım kalmıştı
Onuda al...
Al senin olsun diyorum

Kırgınım sana istanbul
Bir kadeh daha kırmaya geliyorum
Topkapı ayvansaray şimdi şehremenideyim
Bir kaç sokak kaldı aramadığım
Sevdiğimi bulacağıma eminim
Yetiyorsa gücün gel al elimden
Bu sefer seni yeneceğim

Kızkulesinden son defa seyredeceğim seni
Son gün batımı isyanlarımı haykıracağım
Avaz avaz...
Kumkapıda çekeceğim kandilin ipini
Boş kadehimi kaldıracağım şerefine
Boş rüyaların perdelerini kapatacağım usulca
Küskünüm sana İstanbul beni anlasanda anlamasanda

Gamze YAĞMUR

05/02/2016