Küskünüm Sana Bursa

Sende açtım gözlerimi dünyaya
İlk sende öğrendim A, B, C yi
Ve ilk aşkı
Hayatımın tüm ilklerini sende yaşadım Bursa
Ama öyle bir gün var ki
Öyle bir gün var ki hayatımda
O günü sende yaşadığım için
Küskünüm sana Bursa

Dün gibi hayalimde
Babamın ablamla karşımıza geçip
Annenizle ayrıldık deyişi
Dünyam başıma yıkılmıştı Bursa
Sonra annem evlendi
Sonra babam evlendi
Sonra ablam evlendi
Küskünüm sana Bursa

Annemlerle İstanbul’ a gittim
Yıl 1985
Ben on dördümde
Artık kopmuştum senden Bursa
Liseyi orda bitirdim
Üniversiteyi Ankara’ da okurken
Her şey gibi o da yarım kaldı hayatımda
Küskünüm sana Bursa

Senden her geçtiğimde
Bir hüzün kaplar içimi
Kim bilebilirdi ki seneler sonra
Tekrar sana döneceğimi Bursa
Yıl 1996
Üç yıllık evliydim
Tekrar sana döndüm, ama
Küskünüm sana Bursa

Kocamın ilk düzgün işi
Kendimizin ilk evi
Ve biricik bebeğimizi
Yine sende yaşadım Bursa
Her köşende acı anılarım
Çocukluğum ve ilk gençlik yıllarım
Bunları hatırlatıp beni üzüyorsun
Küskünüm sana Bursa

Dün parkta dolaştık kızımla
Ablamla bisiklete binmeyi öğrenmiştik orada
Ailecek birçok fuar görmüştük
Gözlerim sana yaslı bakıyor Bursa
Dün eski bir arkadaşımı arayım dedim
Tanıdık kimse kalmamış
Yalnızlığımı anlatamam
Küskünüm sana Bursa

Geçenlerde eski mahallemize gittim
Bakkal Mustafa Amca hala yaşıyor
İlkokulumun karşısında
Ama gözleri artık görmüyor Bursa
Sonra eski evimizin önünden geçtim
İçimde bir burukluk
İçimde bir boşluk
Küskünüm sana Bursa

Yeşil’ de bir kahve içeyim dedim
Bakkal Mustafa Amca gibi
Benim de gözlerim görmese
Sence mutlu olabilir miyim senle Bursa
1985’ de bıraktığım gibi değilsin
Bende aynı ben değilim
Yüzümdeki her bir çizgi sende yaşandı
Küskünlüğüm sana Bursa

Senden uzakta iken
Tahanlı pide kokuları gelirdi burnuma
Şimdi istemiyorum
Çok kalbim kırık sana Bursa
Suçlu ben miyim diye sorma
Hatıralarımı sende gömmüştüm
Senle yaşadıkça onlar da hep canlı bende
Küskünüm sana Bursa

Gitmek, gitmek uzaklara gitmek
Nereye kadar, neye yarar
Anılar sadece benim
Ve seninle yaşandı bunlar hep Bursa
Senden tek isteğim
Gözüme görünmesin anılar
Ama ne çare, bu olanaksız
Küskünüm sana Bursa

Bir gün senden uzaklaşırsam
Özler miyim seni dersin
Kaçmaya çalışsam da anılar
Peşimden kovalar Bursa
Yıl 1985
İstanbul’ a gitmiştim
Ve senden
Küskünüm sana Bursa

Gidişim mecburi idi
Dönüşüm de
Sanma ben sana döndüm
Senle nefes alamıyorum Bursa
Her bir anı boğuyor beni
Uzaklara, uzaklara gitmek geliyor içimden
Senden çok uzaklara
Küskünüm sana Bursa