Ayrılıktan yana küskünüm
Ne sazım nede kalemim barışıktı bana
Çal desem sazım çalmıyor
Yaz desem kalem yazmıyor
Öylece yüzüme bakıp duruyorlar
Sebepsiz ayrılık gibi.
Zordur bilirim ayrılık
Kuşkusuz acıtır içimi ben yanarım
Dur gitme desemde
Batar ardımda güneş
Ağlamaktır oysa sen giderken
Arkanda.
Vazgeçersen dönme sakın
Hayallerim yıkılır
Koparma beni benden
Yer etti bir kere
Hasret içime.
Bir perde koydum
Hayat ölüm arasına
Buldu sanki ayrılık beni
Ben sustum öylece.
Hasret çenberi sarmıştı dört yanımı
Ne sazım da tel
Nede kalemim de mürekep kalmıştı
Küskünüm sazım sana kalem yazmıyor
Ölüm kapıyı çalıp çoktan gitmişti sanki
Ben sana ağlarken...
Hüseyin YANMAZ
15/12/2011
Kayıt Tarihi : 15.12.2011 19:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TAM PUAN + ANTOLOJİM
TÜM YORUMLAR (1)