Küskünüm Şiiri - Murat Gezici

Uyanırım düşlerim sert geçer benim,
Yamacımda rüzgarım sert eser benim.
Ne zaman ki bir aşık divanesini ararsa,
Aşıklar şehrinin tek yalnızı benim…

Karanlıklar korkutamaz delirmiş yüreğimi,
Gözlerin mahpusum zindanım benim.
Bir elma kandıramaz cennetteki benliğimi,
Cennetten kovulan kadersiz kul benim…

Kırgınım hayatım yeşermez bir kere,
Darağacındayım iplerim kimin elinde.
Hiç gülmedi yüzüm gülmez bir kere,
Dargınım kırgınım küskünüm kadere…

Ne bir hoş seda işittim yar sesiyle,
Ne bir ela gözüne baktım hevesle,
Uçurumlara iterken tuttuğum elleriyle,
Azraille haldaştı düşmandı benimle…

Ne bir yapraktım sararıp solarken,
Ardın sıra uzun yollar katederken,
Ne bir mecnun idim leylamı ararken,
Sana müptela idim sen beni iterken…

Sonbaharıydın ömrümün hep solar idin,
Gündüzlerde yağmur iken geceleri kar idin,
Yokluk bilmez idin gecede gündüzde var idin,
Sen benim deli yüreğime en güzel yar idin…

08 Kasım 2017