Küskünüm Şiiri - Leyla Bay

Sen ki gönülden gönüle köprü kurduğum
Sana olan aşkım inan kördüğüm
Sensiz kaldım boğazımda bir düğüm
Beni kördüğüm eden ,
Bağlara da küskünüm...

Yıllar aldı bu garibin gençliğini
Sana inanır,verir tüm benliğini
Lal oldu dilin,söylemez sevdiğini
Sevdiğini söylemeyen ,
Dillere de küskünüm...

Ne çok isterdim bilsen yanında olmayı
Senden öğrenmiştim ağlamayı gülmeyi
Bir tek sende gördüm ben dokunmadan sevmeyi
Aramızda uzayan ,
Yollara da küskünüm...

Bir kez kapıldı mı deli gönül uslanmaz
Aşsız ,ekmeksiz olurda ,aşksız olunmaz
Kara sevda gibisin yürek buna dayanmaz
Seni söküp atmayan ,
Yüreğe de küskünüm...

Renk kalmadı elimde siyahtan başka
Gönül acılarla dolu yer kalmadı bu aşka
Ozanlar aşkı çalıyor şimdi bambaşka
Daha önce çalmayan ,
Tellere de küskünüm...

Kader bana hiç gülmedi gülmemiş
Sevmiş de bu yürek hiç sevilmemiş
Yaşamamış bu hayatı ama ölmemiş
Yettim deyip gelmeyen ,
Ecele de küskünüm...

Izdırap dolu,çaresiz acı çekmeleri
Ben bilirim en sızılı kaybetmeleri
Var git yabancı yol eyleme yüreğimi
Seni bana yazmayan ,
Kaleme de küskünüm...

Sakladım seni en derin gizlerime
Şarkı etme,şiir etme sevdanı sözlerime
Bakışınla zerk etme aşkını gözlerime
Dost cemalin görmeyen ,
Gözlere de küskünüm...