Küskünüm Şiiri - Nazmi Gökdogan

Hakkı bilenlere sözüm yok benim
İnsanlığı bozanlara küskünüm
Hayal pilavına karnım tok benim
Nefsi serhoş sızanlara küskünüm

Taş atana gül atarım kırılmam
Dost yükünü taşımakdan yorulmam
Gelen giden hançer vursun darılmam
Kalleş kuyu kazanlara küskünüm

Hasretliğin gömleğini giyeyim
Diyar diyar sürgünlere gideyim
Yetim hakkı çalanlara ne deyim
Adaleti yazanlara küskünüm

Senlik benlik davasından söz etmem
Küllenmiş ateşi yakıp köz etmem
Kabile farkı ayıklayıp gözetmem
Halkı bölen sazanlara küskünüm

Yarama tuz bassın lokman hekimler
Canımdan can alsın kimsesiz kimler
Kırsın kalemimi kırsın hakimler
Başı bozuk düzenlere küskünüm

Kör nefsine kelepçeyi bağlayan
Özünü közünde yakıp dağlayan
Memleketim diye diye ağlayan
Azimete kızanlara küskünüm..