Küskünüm! Şiiri - Ali Şahin 7

Sandım baba ocağın da geliştim
Serçe kadar fikir vardı bölüştüm
Derdi kapıp enginler de dolaştım
Dağlar bana ben dağlara küskünüm

Şöyle gür yapraklı gözüm görmedi
Nerde yanlış yaptım aklım ermedi
Emek verip sevdim üzüm vermedi
Bağlar bana ben bağlara küskünüm

Servetime haram malı hiç karmam
Aç kalsam da asla cıngal çıkarmam
Menfat için namert kula yakarmam
Yağlar bana ben yağlara küskünüm

Navi bilmem yola gider şaşarım
Her sorunu böyle nasıl aşarım
Sanki taş devrinde gibi yaşarım
Çağlar bana ben çağlara küskünüm

Yaban elde gezdim kötü düşmedim
Dost bildiğim dosta kuyu deşmedim
Derdin kazanına girdim pişmedim
Çiğler bana ben çiğlere küskünüm

Yüreğimde taşkın akar nehirler
Soysuz hasret bedeni mi zehirler
Ruhumu daraltır büyük şehirler
Köyler bana ben köylere küskünüm

Zaman zaman kaderimle boğuştum
Zor gelse de hayat ile seviştim
Öyle mutlu mezarıma kavuştum
Sağlar bana ben sağlara küskünüm

Şahin der verilen sözde duran yok
Yiğit muhtaç soğana gören yok
Garibim dertliyim halimi soran yok
Beyler bana ben beylere küskünüm

Almanya

Ali Şahin (Elbistanlı)