Dost olup unutup sormayanlara
Gözden uzak olunca unutanlara
Hal hatır bilmeyen yalancılara
Kendini birşey sanan şarlatanlara
Küstüm allahım bu insanlara
Akıl fikir insanlık ver bunlara
Anlıma karalar yazılmış dizili ordu
Salındım gidiyorum sonsuza doğru
Yaşarken bu hayat acıyla dolu
Gözlerim kör oldu bulamaz yolu
Küskünüm allahım yeter yağdırma dolu
Bilmezler ne olur bunların sonu
Beni gönlümden vuran yakın kankalara
Acımadan arkamdan itip uçuruma kakanlara
Ölmeden öldürüp bana mezar kazanlara
Biryerlerine kına yakıp göbek atanlara
Küskünüm allahım ben bu insanlara
Akıl fikir insanlık ver bunlara
Kayıt Tarihi : 3.5.2012 12:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Orhan Kalaycı](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/05/03/kuskunum-56.jpg)
TÜM YORUMLAR (4)