Ağlıyor yine gözlerim boşluklara
Damlalarında idamlar var mahkûmlar var
İçimi acıtan çaresiz çarelerim mi var
Kurduğum hayalleri siteme kefen yapıp gömenim var
Yıkılır dünya sanki üstüme ben küstüm candan dostuma
Ne geldiyse felek verdi başıma
Dağıma kar olan sevgiye küstüm
Seyirsiz kaldı baktı kaderim sevene gidene yine küstüğüm
Bedenim canını sende bulmuştu ya hani oda yalan çıktı
Küstüğüm yüreğim sancı içinde gözlerim ağlıyor dağlar biçimde
Yürüdüğüm yollar pranga biçimde ayağıma dolanan yola küskünüm
Dev oldu karınca engel yoluma sevgiye su dökme çürür dalımda
Nerden çıktıysam birden karşına sevdiğim güne aya küskünüm
Yemeğim sevdaymış şimdi karnım aç kapılar kapalı çatılar ayaz
Yağmurlar değdiği yerleri yakar açılan yaraya merheme küskünüm
Duymuyor sesimi yücedir dağlar
Akıtır gözlerim denizler çağlar
Yoluna döktüğüm güllerim solar
Ben benden beni alana küskünüm…
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta