Küskünüm Şiiri - Bahattin Tonbul

Bundan böyle ben o yare küskünüm
O yar benim hatırımı sormamış
Cümle alem duyup gelse üstüme
Gördüğü rüya yı bana yormamış

Yeşil ırmak gibi çağlayıp coşsa
İçindeki yara bendini yıksa
Yarin mahşer günü,şefaat etse
Çevirdim gönlümü barışmam sonra

Ondan gayri hiç kimseyi sevmedim
Yıllar geçti inan yarden geçmedim
Çekip gittin amam isyan etmedim
Kırdın bu gönlümü karışmam sonra

Gelir isem o yar beni taşlasın
Gurbet ele geri,dönsem başlasın
Kaynayan sularda teni haşlasın
Ayırtın gönlümü karışmam sonra

Aşktan aşka el açıpda dilesem
Candan cana yaraları eklesem
Çıksamda yoluna,seni beklesem
Kaçarsan mahşerde,karışmam sonra

Bahattin’im sızlar,onsuz yüreğim
Bundan böyle hakka olur dileğim
Dönsen bile bana sonsuz meleğim
Kaybolupda gittin hiçbir uğruna
Bahattin Tonbul
25.9.2011