Küskünüm Şiiri - Nilgün Çaybaşı

hayatım çıkmazlarda yüreğim isyanlarda
her günüm her günümden beter
yaşamak öyle yordu ki beni
böyle yaşamaya küskünüm

ellerim tutmuyo gözlerim görmüyor
dilim lal olmuş konuşmak bilmiyor
yüreğim acı dolu hergün kanıyor
böyle sevgiliye küskünüm

dünya kanunu o kadar insafsız ki
hayat öyle zalim ki
hergün bir insanı hayata küstürüyor
ben böyle kanunlara küskünüm

sevgi adaleti yokmuş meger
hayat acıdan ibaretmiş meger
geçde olsa anladım
geçen zamanıma küskünüm

zaman akıp geçiyor
hergün birşey oluveriyor
kardeş kardeşe düşman oluyor
böyle düzene küskünüm

insanlık günden güne bozuluyor
bacı bacıya ahkam kesiyor
evlat ana babasına karşı geliyor
canın dediklerin canın çıksın diyor
sevdigim dedigin kalbini yaralıyor
dost dedigin sırtından vuruyor
herkes herkese düşman kesiliyor
böyle insanlıga küskünüm

(((KÜSKÜNÜM)))