Küskünüm Şiiri - Seval Kemertaş

mavi bir sevdayı alıp avuçlarıma
beyaz bir yürekle çıkmıştım yola
dalgalar nasıl kavuşma özlemi ile
atılıp çarpıyorsa kıyılara
işte öyle! ..
köpük köpük
dalga dalga bir özlemle
atıldım gönlünün kıyılarına...

martıların ürküp kaçtığı
çakıl taşlarının üşüdüğü
kıyılarına ulaşınca dalgalarım
umutlarım sustu...
köpüğüm söndü...
içimde aşkınla can bulan Leyla
taş yüreğinin kıyılarında bin parçaya bölündü...

şimdi en karasını giyinmiş gece
yollarıma kuruyor hain pusuları
kuruyan ağaçların yaprak dökerken
bulutların küsmüş
yağmaz olmuş sahiline
sevda yağmurlarının mavi damlaları...

sevgiler zamanla tükenir derler
aynı değilmiş her baharın çiçeği dalı
zincire vurulmazmış aşkın rüzgarı
şimdi yangın yeri yüreğim
kendime söylediğim yalanlar bitti
deli gönlüm geçte olsa anladı
hiç bir güneşle ısınmaz
meğer yeşermezmiş
buz tutan yüreklerin karlı dağları...

30/10/2003