Küskünlüğüm Şiiri - İlhan Keskin

Bir gökyüzü sancısı sessizliğimi bozarken
Bir akşam yıldızı kaymış hayatımla beraber ellerimden
Acemi bir umut sarmış içimi,telaşlı ve şaşkın
Tecrübesizliğim umutlarımı karanlığa bırakmış
Yağmurlarımla yıkandığım dünyada
Kök saldığım topraklar kupkuru
Güneşim gün ve gün büyüyor,sabırsız
Çok geçmeden tüm organlarım,yapraklarım kuruyor
Bir söz geçirebilsem yağmurlarıma
Gökyüzü sancılarım,kuru bir gürültü
Yağmurlarım bir kez düşmedi dudağıma
Yorgun bir ağacım,kökten kurumaya başlamış
Gövdem çizikler içinde yazılar yazılmış
Nice aşklar kazınmış gövdeme
Ama sonuncusu koca çınarı yıkacakmış
Sonuncusu diyorum,çünkü devriliyorum
Belki bir kalem belki bir defter olurum
Belki miras bırakırım aşkı nicelerine
Ben yaşamamış olsamda yine
Kimbilir belki duvarlara vede kağıtlara yaşatırım