Güzdü, yaprak döken güllerde, akşamın kızıl sancısı
aşk kara bir tren vagonunda ayrılığa uğurlanmıştı
gezinirken kara bir kuzgun gibi başında düşünceleri
sise batmıştı denizi ve şehri
acıydı ve güzeldi bu baş dönmesi
Güzün kızıl yapraklı taze geliniydi gül oysa
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta