Güzdü, yaprak döken güllerde, akşamın kızıl sancısı
aşk kara bir tren vagonunda ayrılığa uğurlanmıştı
gezinirken kara bir kuzgun gibi başında düşünceleri
sise batmıştı denizi ve şehri
acıydı ve güzeldi bu baş dönmesi
Güzün kızıl yapraklı taze geliniydi gül oysa
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman