Yirminci yüzyılın son çeyreğinde,
Ardını bilmeyen önüne küsmüş.
Ne saygı, ne sevgi var yüreğinde,
İnsan var ki, kendi gönlüne küsmüş.
Asli görevimiz sanki itiraz;
Desteksiz atışlar afakî, firaz;
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta