Küskün Sevdam Şiiri - İsmet Bozkurt

Özlemin var içime sığmayan,
Güneştin sen ufukta parlayan.
Gel desem benim gecelerime,
Günlerce, hiç sabahı olmayan.

Bu bahtımın tesellisi sensin,
Dilimde konuşmayan bir sessin.
Seni içiyorum ben, günlerce
Gözümde yaş, kadehimde meysin.

Günlerce düşünüyorum, neden?
Hayalimsin elimde olmadan.
Nasıl bir rüyadır bilmiyorum,
Nihayetim olacak, gülmeden.

Beni kahreden gönül tufanı,
Ölmeyince bırakmaz yakamı.
Umutsuzdur ah şu kara sevdam,
Gitme ne olur, dönme arkanı.

Masamda kadehle resmin durur,
Gönlüm o büyük düşle avunur.
Uzakta olsan duyarım seni,
Hayalin beni, sana götürür.