Tutuldum saçından örülmüş ağa.
Kesildi tüm yollar, sola ve sağa.
Şaşırdım bir türlü varmaz durağa.
Rotamı kaybettim. Umman gibisin.
Perişan halimi gören ağlıyor.
Aşkın ateş oldu, içim dağlıyor.
Hasret ateş imiş, her an yakıyor.
Beynimi kemiren, buhran gibisin.
Bak seni elimden, aldı yaradan.
Çıkmıyor şu kabir, artık aradan.
Seslen ne olursun bana oradan.
Sanki sende bana, küskün gibisin.
Tut elimi artık, sensiz olmuyor.
Uzadı geceler, güneş doğmuyor.
Teselliler bana, umut vermiyor,
İçimde sönmeyen, külhan gibisin.
Beklerim haşre dek, yolunu artık.
Göz yaşım ederim, ekmeğe katık.
Dalgalar kabardı, yelkenim batık.
Mecnunu öldüren, Leyla gibisin.
Kayıt Tarihi : 4.5.2008 15:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necdet Erem](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/05/04/kuskun-gibisin.jpg)
TÜM YORUMLAR (4)