Küskün Çiçek Şiiri - Kökeli Ozan

Sen kimden öğrendin söyle,
Böyle cilveyi,
Küsüp küsüp barışmayı,
Yüze gülmeyi.
Öfkeyi, sitemi, kahrı,
Çile çekmeyi,

Kararsız gönlüne sor,
Sor küskün çiçek.
Bu zamanda böyle Aşklar,
Zor küskün çiçek.

Her gönüle girersinde,
Kalamam dersin,
Sebebsiz neden arar,
Duramam dersin.
Hem seversin,
Hem sevgisiz, olamam dersin.

Kararsız gönlüne sor,
Sor küskün çiçek,
Bu zamanda böyle Aşklar,
Zor küskün çiçek.

Küskün çiçek gibi solgun,
Büküktür boynun,
Bir laf etsem,
Asi ruhlu, kötüdür huyun.
Bir çıkmaz sokak olurda,
Dönerse yolun.

Kararsız gönlüne sor,
Sor küskün çiçek,
Bu zamanda böyle Aşklar,
Zor küskün çiçek.

Nasıl bir sevda ararsın,
Sunarsın bilmem,
Ezmekte ustasın ya,
Severken birden.
Hiç gönül eylemeden,
Bir söz vermeden.

Kararsız gönlüne sor,
Sor küskün çiçek,
Bu zamanda böyle Aşklar,
Zor küskün çiçek.

Kökeli ozanı sevsen,
Ne kaybederdin.
Ben sevdimde,
Sen Aşkımı bilmedin.
Tafra attın tamam ettin,
Değer vermedin.

Karasız gönlüne sor,
Sor küskün çiçek,
Bu zamanda böyle Aşklar,
Zor küskün çiçek.