Küskün Bir Yüreğe Şiiri - Emre Ozdemir

Bir yanda anılara ağladığım gözyaşlarım,
Bir yanda canına yandığım şavaşlarım.
Arada kalmışım, sıkıştığım anılarım,
Aşk diyorsun,
Susuyorum.

Bir canla sevdiğim,
Anlam vermekten utandığın.
Şimdi can veriyorum canına,
Al gülüşlerini, savur rüzgâra.
En ince hasadını topla kalanlara,
Susuz kuşlara su ver,
Ekmeksiz insanlığa ekmek,
Bana bir tatlı gülüşünü ver.

Miras bırakıyorum tükenmeyecek bir Aşkı,
Onca güne rağmen sevdiğini sakladığını,
Yollara atıyorum şimdi beyaz bir demek papatyayı,
Bak gidiyorum bırakıp gittiğin o parkı.
Ama vazgeçemiyorum,
Soramıyorum, sorgulayamıyorum.
Kendime saklıyorum güldüğüm anıları.

Sana yazacak bir şiir kaldı geride,
Mısralara dökemediğim ağlamaklı sözler,
Seni Seviyorum dediğin o günler,
Şimdi perişan bırakıyorum,
Harabe kalıyorum,
Susuyorum.

Sokaklarda ne var?
Nedir bu koşturmaca?
Söyleyin bu beyaz kefen kimin?
Söyleyin ölen kim? Tabuttaki kim?
Boşluktaki kalabalık sorulara cevap yok.
Anlıyorum ölüm yakın, hemde bir nefes kadar,
Sâlâ verildi verilecek.
Vefasız kalbim yolda bırakıyor beni,
Kala kalıyorum tekleyen kalbimle bir başıma.
Simsiyah gecelerde kurarken bembeyaz düşleri,
Hiç sorgulamadık bugünkü düştüklerimizi.
Solan bir sevda değil,
Kalan bir Aşk.

Durgun bir duman şehri sarıyor,
Bir kahverengimsi saç,
Tutulmayan bir el,
Çekilmeyen koku kalıyor.

Daha dün sevgiden yana şüphen yokken
Söyle neye kuşkun, neden eğik yüzün?
Kırdığım bir yürekse tamirden kaçmam,
Sevdiğindense kızmaların,
Hiç kalmasın kıymık kadar söz içinde.

Çalsa kapım açsam,
Gülüşün, yüzün, parmakların,
Canım dediğim saçların,
Öylece kala kalsam.
Yokluğuna vursak kadehi,
Bir su saflığında sarf etsek cümleleri.
Aşk’a dair yeni cümleler kursam,
Hâyâline dalsak severken, sevilmenin.

Bir yanda elimde kalan papatyalarım,
Bir yanda kahkahalı utancım,
Kalsın kaldığı yerde ezilen gururum,
Şimdi ağlamaklı kelimelerim kalıyor bende,
Ne dilesem senden,
Kurtarmıyor,
Özürler, kusura bakmalar, affedilmeler.
Sonra gözümünde iki melek beliriyor,
Sevdiklerim ve sevmediklerim gösteriliyor,
Günahın ne acı olduğunu orda anlıyorum.
Kalacak yerin işte orarsı diyorlar,
Şimdi görsen kıyamadığını,
Bir bilsen her anımın sana adandığını.

Kaçamak cümlelere gözlerin değer,
Dilin usanmışçasına söz söyler,
Yeniden geleceksen eğer,
Çok söylediler ama olsun,
İşte O’ndan de yeter.