Korkuyla aralanan gözkapaklarımda kelebek tozu
Yorulmuş bedenimin inceden ağrısı kayalıklarda
Sensizken ben, nicedir yosunlar ağıyor gövdeme
Ellerimin üşümüş çizgilerinde yaralı bir serçe an
Ben devrilir iken kendi eksenime, aylardan Şubat
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim