Kendi eşiğine kıvrılıyor kırılmış çizgilerimiz
Sırtlayıp acıları yürümek yakasız yolculuklara
Sığınacak yer arar iken yüzde sevinçlerimiz
Kırgın bir menzil arar insan kadim aldanışlara
Nabzımın nahoş şerbetini dağıtıyorum çocuklara
İçimdeki bayram sevinçlerine ağıt sürdü zebaniler
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim