Küskün Bahçıvan Şiiri - Bülent Güldal 2

Denizi giyinelim hadi gel
sonsuzun türküsüne bürünelim
dünya kirlendi, insan kirlendi iyice
denizi giyinip de arınalım hadi gel

Kavgaları sorma aşk delisine
küskün kuşlarını sorma mavi göğün
O ki nice ateşlerden geçip de geldi
eteklerinde çırpınan muhabbet denizine

Kartal kayalarını taşıyor koynunda
cellat ormanlarının uğultusunu,
kan uykulardan sıçrayarak uyanıp da
gözlerinin derinliğine dalmaları bu yüzden

Sisli sokakların izi kaldı rüyalarında
zamansız ölümlerin, kalleş hançerlerin
alevin dilleriyle geçirdiği aşk yüküydü
rotası güneş olan yorgun bir geminin

Taşlarla konuşan kuş dilinin ustası
gülhatmiler büyüttü koynunda, fesleğenler
kuruyan yapraklara su taşıdı avuçlarıyla
dizlerinin dibinde suskunluğu bu yüzden

Bulanık suların girdaplarına düştü ömrüm
içten bir gülüş aradım insan panayırlarında
kahır kervanlarının uzağında aydınlık sabahlar
aradım da hep yalnızlık düştü payıma

Son virajlarındayım hayatın, menzil göründü
ne kadar direnir rüzgâra bu son yaprak?
Şairin dediği gibi, ‘ sana ne söylesem ömrüm’
kavgalarla geçti yıllar huzuru arayarak

Dizginlerinden boşalıyor yine kerberoslar
bize göre değil gökyüzünün hıçkırıkları
viran evler, devrilen dağlar bize göre değil
denizi giyinip mavilere karışalım hadi gel

*(Çağdaş Şairler Yıllığı, Kafekültür Yayıncılık,2017)