gönül koyma bana olur mu.
sayende içimdeki acı fırtınalar dindi
bitmek bilmeyen isteklerim bitti
mekanı ateşe verdim, zamanın benim için hiç bir önemi kalmadı.
ruhumu yıkayan gözyaşları artık göğü ıslatmıyor
denizler kurudu, nehirler akmıyor...
kızma bana olur mu
yoruldum
en sevdiğim hayattan soğudum.
katilim, mutluluğu öldürdüm.
sen gittikten sonra meşgüliyetim yok artık
canevimin kuşları uçup gitti
ölüler bile duvar ördü.
kızma bana,
gönül koyma olur mu...
Kayıt Tarihi : 25.11.2022 14:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Vuslat saatlerinde yazdım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!