Küskün Şiiri - Mustafa Talha Göktay

Hülasa edemiyorum yüzündeki hiçbir kıvrımı
ve hiçbir cilde sığdıramadığım göz kapakların
bu gece öyle bir kapaklanıyor ki üstüme
kurtulamıyorum

yüzüne dokunan her gün ışığı
yedi renge bölünüyor sana her dokunuşunda
her dokunuşunda yeni bir mevsim doğuyor
sonbaharın içinde saklanan
dudakların bir gönlü kalbinden öperken
dişlerin tatlı ama küskün iki kardeş gibi ayrılıyor dudaklarından
gecelerimin tüm zahitliğini,
balköpüğü saçlarınla perdeliyorum.