küskünüm yağmura
emellerimi camda
hayallerimi pencerenin pervazında bıraktı
damlası
damlıyor avuçlarıma şehrin melankolik ışıklarının
kapı ardında
yanık insan eti koklayan çocuklar
çığlık çığlığa
yağlı isi
o çocuklar sürecek zamanın kirpiklerine
Sunay’ın kumbarası bu kez öfke şerbeti taşıyor
oluk oluk
mankurt halayına
ritim tutturuyor
parlayan kıvılcımlar
göz yaşlarının kahkahasıydı
susturan
üç telli curayı
çimenin köküne
kibrit suyu
küskünm yağmura
can çekişen akarsu
hasret iken tek damlasına
(18.05.2009)
Kayıt Tarihi : 15.7.2009 23:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!