Kuşkulu İnsanlık Şiiri - Yılmaz Aybar

Seneler geçtikçe dünyada düzen
Yazık ki daha da sarpa sarıyor,
Var olan sorunlar çözüm beklerken
Bir de yenileri yaratılıyor.

Olanca hayâller gidiyor boşa,
Umulmadık dertler geliyor başa,
Akıllar ermiyor bu ters gidişe,
Özlenen huzura varılamıyor.

Hani en akıllı mahlûk insandı?
Kendi yalanına kendi mi kandı?
Kuruntularını gerçek mi sandı?
Kuşkular bir türlü aşılamıyor.

Bir bilgeye sorar iseniz eğer
‘İnsan hâlâ insan olamadı’ der.
Bu hal böyle daha ne kadar sürer?
Arzulanan cevap alınamıyor..