Kuskulu Gidisat Şiiri - İzzettin Dönmez

Uçtuk,vallahi,uçtuk,kanadımız olmadan;
Tavukların uçupta,çöp’e düştüğü gibi!
Tüylerimiz döküldü; kimse bizi yolmadan;
Tenhalarda ölüpte,leşin şiştiği gibi!

Gençleri zehirleyen,birileri var elbet,
Hem görevli biliyor,hem de vakıf bu millet,
Anlında mı yazıyor,mahkûmmu ilelebet?
Acıların artarak,öz’e düştüğü gibi!

Haplarla,bonzailer,uçuşuyor havada,
On yaşında çocuklar,huzur çalar yuvada,
Hangi ucunda tuttuk,ulusça bir davada?
Sürü,sürü,koyunun,bakıp şaştığı gibi!

Büyüğünü bilmeyen,gençlik başıma belâ,
Bonzaiden ölmüştür diye vermeli sela,
Bırak insanı dostum,belki tiksinir helâ;
Ocakta unutulan,sütün taştığı gibi!

Kola,sigara,otla,gençliğim şekillenir,
Ecnebinin beziyle,bebeklerim belenir,
Viskilerle gerinir,şampanyayla yellenir;
Pusudaki timsahın,ölüm kustuğu gibi!

Sattık toprağı el’e köy’le,şehir kalmadı,
Sularımız çekildi,Temiz nehir kalmadı,
Akrepleri bırakın,onda zehir kalmadı;
Saf denilen gıdanın,kanser saçtığı gibi!

İçiciyim diyenler,kurtuluyor cezadan,
Hangi buluşta varız,adım varmı Feza’dan?
Çocukları kurtarın,ana ağlar ezadan;
Helyum gazıyla dolan,cismin uçtuğu gibi!

Doğal olan ne kaldı,gıdalar fabrikadan,
Bizde meyve mi yoktur? Elmalar Afrika’dan,
Yalan,dolan bollaştı geçilmez tefrikadan,
Ağaların kırbaçla,korku saçtığı gibi!

Yavrumun mamasını,kim hazırlar bilemem,
Kafam da çalışmıyor,gözyaşımı silemem,
Hastalıkla uğraşır,doyasıya gülemem;
Kabaran denizlerin,dışa taştığı gibi!

Bebeğimin emziği Avrupa’dan gelmeli,
Markacı olduğunu,üç yaşında bilmeli,
Ne verseler,yutarız,herkesçe bilinmeli;
Kerkenez’in ağzını,geniş açtığı gibi!

Gayesiz,yatan gençlik,oyunları göremez,
Akıllı telefonla,Hedeflere eremez,
Korkar,kaçar düşmandan,çatışmaya giremez;
Hantalca aslanların,daldan düştüğü gibi!

İzzettin’im rahatsız,zehir yer,zehir içer,
Sırat misali yaşam,her gün mecburen geçer,
Avuç açtım Mevlâ’ya, hayırlı kapı açar;
Acıkmış yavruların,çığlık saçtığı gibi!

19/09/2014