Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
İnsanı yaratan öyle güzel ve eksiksiz yaratmış ki bir ömrü bir günde yaşatabildiği gibi bir anda sildirebiliyor ve yine bir anda değiştirebiliyor ve buda bu dünyada yarattıklarının arasında insana nasib olmuş. kutluyorum bu güzel şiiri ve yüreğinizi şiirle sevgiyle kalın
Nimet hanım,
Varsın, bütün şehir uyuyadursun,
su, üşüsün, kıpırdasın, kıskançlıktan kudursun,
iş ki, aşina bir gülüş getirsin sabah rüzgarı,
okşayıp yüzünüzü, mahmur gözlere vursun...
Gerisi, hiç önemli değildir bence...
Güzel şiiri ve sizi gönülden kutlarım efendim,
sevgimle, saygımla,
Ünal Beşkese
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta