kızgınlığı kimedir kapkara kapıların
en karanlık yüzleri tükürürler etrafa
uyduruk bir aç köpek uluyarak son defa
kemirirken özünü en mahrem anıların
sokağın belleğini yarasalar emmiş hep
titriyor korkusundan koşuşan gölgelerin
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta