Kuşku Süzgeci Şiiri - Önder Karaçay

Kendi ayaklarımızın üstünde
Durduğumuzu sanıyorduk

Hayatın zalimin elindeyse,
Hayallerinde yoksun
Biri sırtına basıyor, birinin sırtına basıyorsan,
Kendi ayaklarının üzerinde değilsin.

Seçilmiş körlük
Çağımızın ruhundaki yamukluğun içinde

Birinin sırtına başkalarının hayatını,
Tarumar etmek için basıyorsan,
Sırtına basıyorlardır, bilmiyorsun

Buna bilerek katlanıyorsan
Bu ayaklar o ağırlığı
Çekse bile sırtın dayanabilecek mi?

Bizi güzel süslenmiş sözler öldürdü
Tuzu kurulardan sevgi bekledik ayakta
Ayağımızı nereye bastık bilemedik
Şimdi kuşku süzgecinde anladık ki
Ayaklarımız yere basmıyordu

Suçu kendimizde arayacağımıza,
Hatayı coğrafyada aradık

Önder Karaçay