Kuşku Acı'ya dönüşürdü hep
Acı da her zaman yine Sevgi'ye
Kuşkular zehirleştiği zaman
'Sevgi var' diye ısrar niye?
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu adam tıp profesörü mü şair mi anlamak güç. Harika mısralar..
Çünkü arı bilinç mutlak trajedidir. Kaldırılamayacak kadar ağırdır. Evren düşünen, hisseden yaratıklara kısacası akıllı yaşama uygun bir yer değildir. Önümüze öyle bir tablo koyar ve yaşamı öyle koşullara bağlar ki kendimizi sürekli yabancı, sürekli ret edilmiş hissederiz. Bir şey ararız, bizim burada bulunuşumuzu kolaylaştıracak, anlamlı kılacak bir şey. Sevgi varoluşa bir açıklama getirmez, ama tek merhemdir. Bu yüzden bir kez bulduk mu anlaşılır bir çılgınlıkla ısrar ederiz. Onda da yanılmışsak elimizde hiçbir şey kalmaz çünkü.
Çok haklısınız,Her zamanki gibi...Sevgimle.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta