Kuşku Şiiri - Akif Tütüncü

KUŞKU

Kuşku döngüsüdür insanın kendisine.
Kurumuş dökük çiçek kokusu bakışında
Umudun karanlığa yorgun dokunuşu
Çığlıksız intihar dalışı içselliğe

Bekleme salonunda bir yürek
Hayatın maskesiyle savaşta
Kılıç darbesi zamanı kesiyor,
Kansız çocukluğumuz akıyor tavan arasına
Gönül perdeleri gülün dikeninde kalmıştır
Diken battıkça gönül şemsiyesine
Deliniyor yalnızlığım ıslanıyorum

Çolak bir yaşam
Aralanan kapıdan kendini sorguluyor
Yüreklerde başkalarının acı izi
Hiçlik çığlık çığlığa bağırıyor
Dayanamıyor gemilerim batıyor

İnsanlığa yolcu oluyorum her yitiklikte