Küserdi bahar,
Kır çiçeklerinin yanlızlığına.
Yorganıydı dağların kır çiçekleri,
İbret yaylasının çayırları ile bezenmiş, yanlızlığına küserdi.
Küserdi sensizliklere..
İşitmiyor, akmıyor, konuşmuyordu zaman..
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta