Sürünürken ayaklarım tozlu yollarda,
Kalbin ağrısı vurur inceden inceye.
Çökerken akşamın karanlığı,
Örter simsiyah perdesini neş’enin yüzüne…
Eserken deli bir rüzgar başımda,
Yarışır yüreğin fırtınası koşarcasına.
Çiselerken yağmur toprağı öpercesine,
Süzülür yaşlar gözlerden küsercesine…
Aklım takılıp yüreğim yanarken,
Körükler buz kesen hüzün imdadı…
Duyulmazken suskunluğun acı nefesi,
Yavaş yavaş alır götürür zaman ömrümü…/Sabri CEYHAN
Kayıt Tarihi : 8.3.2016 01:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!