Küsemem Şiiri - Kadir Kandemir

Dökülmüş olsa da yapraklar ömrümden
Baharlar gelmiş olsa da gözümden
Teninden geçmiş rüzgarlar varken içimden
Meltemlere küsemem mevsimlere küsemem

Bu gece parlamıyorsa yıldızlar senden
Yüce göğün altında ezilmişsem senden
Beraberce gezemediysek gecenden
Semaya küsemem kainata küsemem

Çaresizlik dökülmüş olsa da gökten
Açmıyorsa güneş berrak teninden
Sensizlik siniyorsa buğulu nefesimden
Sen varken dünyaya küsemem cihana küsemem

Ömrüm geçtiğin taşlardan dizilen
Taşlardan kaçıp kaybolsan da benden
Varamasam dünya gözüyle güzelliğinden
Suretine küsemem zülfüne küsemem

Suretinin geçtiği her mısramdan
Kalemden akan damla damla yaşımdan
Bir haber kalsan da yazımdan
Şiirlere küsemem kağıda küsemem

Gezmiyorsak seninle şu medreselerden
Geçmiyorsak seninle şu kışlalardan
Gezmediysek seninle beyaz yataklardan
Erzurum’a küsemem küsemem