Kuşdili Şiiri - Abdullah Kerim Arslan

Neler neler geçiyor içimden bir bilseniz
konuşamıyorum,
Kuşdili söyleyeyim diyorum
beceremiyorum,
Beni içimin derinliklerine iten ütopyalara
kızamıyorum,
Oysa beni ben yapan bir gerçek var
biliyorum, hissediyorum, duyuyorum,
Hırçın taylar gibi yerimde duramıyorum
İçimden geldiği gibi koşamıyorum
engin ovalarda şenlenip coşamıyorum
Bukalemun gibi renk değiştiren hallere
giremiyorum
Kuş Diline ne gerek var, diyorum
hayatta kalamıyorum, istediğimi alamıyorum
kendimi anlatamıyorum, insan olamıyorum
derin bir kuyuya düşmüş gibiyim
İçim daralıyor, ruhum sıkılıyor,
Bir düş kurmalı, bu girdaptan bir çıkış olmalı
Hadi bakalım tek başına çık çıkabilirsen
duymuyorum, konuşamıyorum, susuyorum,
Rabbim ayetleriyle konuşuyor “elhamdülillah”
tefekkür edip düşünüyorum
Aklıma bir şeyler geliyor;
Bir el uzansa diyorum, derin kuyudan çıkarsa beni
kamaşan kısık gözlerimle bakabilsem sonsuza
Yeni bir dünyaya uyansam,
yaradılış sınırlarını aşmadan, rabbin işine karışmadan
istemediğim tüm kurallar değişse birer birer
kimse pişman olmasa, utanmasa yaşadıklarından
ikliminden, renginden, dilinden, kendinden
her şey biri işaret ediyor, birde birleşse ben diyenler
eğip bükmeden söyleyebilsek içimizden geçenleri
hiç kimse kuşdili konuşmasa
Hayat bu kadar anlamlı olur muydu
yine de değeri bilinir miydi hayatın
bilemiyorum.

26.09.2023 Salı Saat : 10:30 ( İstanbul )