Kuşbakışı Hasret Şiiri - Suat Seymen

çok rüzgarlardan süzülerek seni
görmek için yolların
bakışsız dağların üstünden
karınsız ovaların, çatıların,
bacaların üstünden seni

boşluğun büyüsüyle
çekip gidiyorsun, peki
gelen kim

tarçınıyla yaprakların
şarap şişesi hatıra
uzak şehirlerin kokusu
ormansız rüyaların üstünden seni

ömür ışığı ne hayal ne gün
değil

dilin acısı mı gördüğüm
sahneler kıyılar
uzayan anlamsızlıklar
hiçliğin gölgesi nereye kadar

kapısız umutların imkansızın
kırık dalgaların üstünden seni

çok rüzgarlara karışarak
elinde defter
kareli mini etek
çadırlardan, bungalovlardan,
otel odalarından seni

çekip gidiyorsun, peki
bagajlar dolusu anıyla
hapis, hayal, kördüğüm
karanlıklar

alev alan yanan yeşilden,
kirlenmemiş beyazdan
ve insafsız kırmızıdan seni

özledim

‘ölüm adil, ölüm adildir’
mi dedin?

adalet yalan gülüm
adil olan ölüm değil

ben, hala ölmedim